ముత్యాల మూట

నాలుగు వారాలు నీళ్ళలా గడిచిపోయాయి ...
కూర్చుకున్న జ్ఞాపకాలు జీవితకాలం నిలిచిపోతాయి ...
సగమే బ్రతికున్నా ఆశ్చర్యమేముంది
అమ్మ ఒడి లో మిగతా సగం ఆదమరిచింది
ముద్దుల మా అమ్మకు మూటెడు  ముద్దులు
బంగారు నాన్నకు బోలెడు నవ్వులు
చెల్లితమ్ముళ్ళతో ఆటలు పాటలు
చిన్నారి చెలియలకు చల్లని కబుర్లు
ఊపిరి బిగపట్టి కాలమాపగలిగితే   ఎంత బాగుండు !
కంతామణీ గడియారం వెనక్కి తిప్పకు
శతమానమూ  ప్రయత్నించినా,  గతం  తిరిగిరాదు
నిన్న బ్రతికున్నందుకు కృతజ్ఞతల వెల్లువయ్యాను..
బరువెక్కిన జ్ఞాపకాల సంచిలో మరిన్ని వజ్రాలుచూసి మురిసిపోతున్నాను ............ 


(found it digging through my email..wrote it sometime in early 2011..few days after my return from India Jan 9 2011)